Wanneer het over adoptie of pleegzorg gaat, komt men al gauw op het frustrerende wachten en de frustrerende bureaucratie terecht. Lees maar na op vele adoptie- of pleegzorgblogs.
Wij zijn al ettelijke weken aan het proberen om een tweedehands gekochte auto ingeschreven te krijgen. Na 4x autoschouwing (papieren niet in orde, chassisnummer onleesbaar, enzovoort) door garagist (moest met een "groene nummerplaat"), 3 bezoeken aan de verzekeraar en 2 mislukte bezoeken aan het DIV-kantoor in de buurt (slechts 2 voormiddagen open van 8u30 tot 12u met om 7u30 al 50 wachtenden voor en slechts 2 trage loketten), gisteren dan maar de grote middelen ingezet en naar DIV Brussel gegaan. Toegekomen om 11u30, 125 wachtenden voor, buitengekomen om 15u40 met NIETS. Blijkbaar moet er plots nog een extra formulier bijgevoegd worden (wat nergens terug te vinden is).
Wachten en bureaucratie: frustrerend?
Het meest frustrerende in bovenstaand verhaal is dat het niets opleverde. Bij adoptie en pleegzorg is deze frustratie bij ons heel wat minder aanwezig, omdat we weten dat het wachten en de administratieve rompslomp wel zal lonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten