"We zijn het toch al gewoon om te wachten" reageerde Man. En gelijk heeft hij. Het is frustrerend om telkens uitstel te krijgen, maar voor ons is 19 dagen niet lang. Voor de kinderen die wachten om in een gezin op te groeien, is 19 dagen echter wel lang.
Ik hoor van hulpverleners en weet dat er wachtlijsten zijn met kinderen die wachten op een thuis. Soms al heel lang. En dat is het frustrerendste. Ieder kind verdient een warme thuis. Hoe langer ze moeten wachten, hoe moeilijker ze kunnen aarden in een gezin.
Ik begrijp het gegeven dat er gewacht moet worden op een juiste match tussen kandidaat-pleegouders en toekomstig pleegkind. Maar zolang wij (en de medecursisten) geen kandidaat-pleegouders kunnen zijn, lijkt het wachten soms wat zinloos. Ik zal blij zijn als het "echte wachten" op een juiste match kan starten.
Dag Lot, waarop moeten jullie momenteel wachten? Heb je de hele cursus al afgerond? Wij kregen onze individuele gesprekken tussen de infoavonden door. Spijtig dat dat nu niet meer kan, want er is inderdaad zoveel vraag naar gemotiveerde pleegouders. Ik hoop dat het voor jullie snel mag gaan. Ik lees vol verwachting mee!
BeantwoordenVerwijderenDag Swiet,
Verwijderennormaal zouden onze individuele gesprekken gevolgd zijn op de cursus (einde cursus begin juni), maar dit was niet realiseerbaar door personeelstekort bij het selectieteam (ziekte, verlof, ...). Vandaar dat die gesprekken telkens uitgesteld worden. Maar deze week ligt het eerste gesprek vast!
Bedankt voor je reactie! Ik blijf ook jullie avonturen volgen...