In een nieuwe concepttekst rond integrale jeugdhulp (voor de geïnteresseerden: www.jeugdhulp.be) is te lezen dat er steeds vaker een beroep gedaan wordt op hulpverlening voor kinderen en jongeren, terwijl er demografisch gezien minder kinderen en jongeren zijn.
Eén van de mogelijke oorzaken is het afnemen van de maatschappelijke betrokkenheid met als gevolg het toenemen van de sociale isolatie van veel gezinnen. Niemand hebben in jouw omgeving die de zorg van je kinderen even over neemt wanneer het te lastig wordt of wanneer je voor een korte tijd niet in staat bent om die zorg op te nemen (bijvoorbeeld door een operatie): moeilijk voor te stellen hoe dit moet voelen...
Ook het aantal pleegzorgplaatsingen stijgt. Schrijnend blijft wel dat het aantal pleegzorgvragen nog steeds veel hoger ligt dan het aantal pleegzorgplaatsingen. Anderzijds komt netwerkpleegzorg meer op de voorgrond. Dit is een pleegplaatsing waarbij het pleeggezin het pleegkind en zijn/haar ouder(s) al kent van voor de plaatsing (familie, kennissen, vrienden, ...). Dit toont dat er toch nog maatschappelijke betrokkenheid is!
Er wordt goed campagne gevoerd door Pleegzorg Vlaanderen om pleegouders te werven. Wij krijgen heel vaak de vraag hoe het komt dat we zo lang moeten wachten, niettegenstaande er zo'n groot tekort aan pleegouders is. Wie daar een gepast antwoord op kan formuleren, mag het mij laten weten!
Positief is dan weer dat de overheid besliste dat pleegzorg voor alle kinderen van 0 tot 6 jaar de eerste optie moet zijn (wanneer een uithuisplaatsing nodig is). De consulenten zijn verplicht een motivatie te schrijven wanneer een jong kind niet in een pleeggezin verblijft, maar in een instelling of een andere opvang. Opgroeien in een pleeggezin zorgt er onder andere voor dat een kind beter geïntegreerd blijft (of wordt) in de samenleving. Kan het zijn dat pleegzorg dan ook de maatschappelijke betrokkenheid bij de volgende generatie stimuleert?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten