Vandaag precies een jaar geleden ontmoetten Man en ik Meis' ouders voor het eerst.
Deze week kwamen ze op bezoek en bracht ik het thema "hoe noemt Meis ons" ter sprake.
Haar ouders vonden het normaal dat ze ook tegen ons mama en papa begint te zeggen. Ze benoemden dit als een teken dat ze zich goed voelt bij ons.
Nachten heb ik er van wakker gelegen. We vonden moeilijk alternatieven waar zowel Man en ik konden aan wennen.
Na het gesprek met de ouders voelde ik me, meer dan verwacht, opgelucht.
Ons Meisje heeft een mama en een papa, én een mama Lot en papa Man.
Zo herkenbaar; die zoektocht naar hoe Meis jullie kan/mag/zal noemen. Ook hier heb ik er een tijdje over gedaan...Grappig genoeg heeft Oudste er haar versie van gemaakt: een die zowel voor mij als voor haar mama OK is
BeantwoordenVerwijderenWat mooi! En zo fijn dat de mama en papa jullie ook erkennen.
BeantwoordenVerwijderen