Trots

Mijn hart barst bijna van trots omdat Meis...

• alle namen van de kindjes van haar groepje in de crèche kent, inclusief de baby's.
• haar armpjes zo stevig rond mijn nek slaat wanneer ze bang is, en dat voor haar voldoende is.
• haar bordje helemaal zelf leeg eet en ook nog eens vermeldt dat het lekker was.
• ons vaak "mapa" noemt wanneer ze ons allebei wil aanspreken.
• geen seconde zwijgt of stil zit.
• altijd een "hallo" of "daag" klaar heeft zitten voor eender wie.
• plots "joepie" roept wanneer ze haar fles krijgt en ik haar dit nog nooit eerder hoorde zeggen.
• een huilende baby troost.

Wat kan ik er van genieten om dat kleintje van dichtbij te zien groeien en bloeien!

En wat een uitdaging om haar daarin gepast te begeleiden...